donderdag 23 oktober 2008

JavaTaal

SUGENG RAWUH - WELKOM
bij de
BASA JAWA - JAVAANSE TAAL
Iets over de Javaanse Taal (Basa Jawa), omdat de "uitvinding van het Javaanse Alfabet" net zo legendarisch en mythisch is als de mythe over de Javaanse Zuidzee Godin RATU KIDUL. Officieel heeft het Javaans een Austronesische afkomst uit het Westers Maleisch-Polynesisch. Hiertoe behoren ook het Sundanees van West-Java, het Madurees en Balinees. Best interessant, daar het oudste Javaanse schrift bekend is van de "Tarumanagara inscriptie", dat werd aangetroffen in Sunda, West-Java (350 - 450 AD). Het is bekend dat ook de mythe over de Zuidzee Godin en haar oorspronkelijk karakter gecreëerd werden in Sunda. De beroemde Adji Saka (de Boeddhistische Haji Saka) wordt in nauw verband genoemd met het Javaanse Alfabet en met de Gunung Kendeng, de berg die in één adem genoemd wordt met de Gunung Kombang. Di. de legendarische berg, waar het pre-karakter van de Zuidzee Godin een plaats krijgt in de beroemde Babad Tanah Jawi, ofwel de Javaanse Kronieken. Dit Javaanse Alfabet kent elke Javaan als de Tjarakan/Carakan, een vorm van lettergrepen die historie maakten.
***
De Maleische taal is dus enorm verwant met het Javaans, hoewel de mythische onderwerpen veelal de Hindoese overleveringen betreffen, zoals de Mahabharata en de Ramayana. Resten van scripten en aangetroffen inscripties uit deze oudtijden zijn geschreven in het Javaans, echter van het Pallava-alfabet. Sommige onderzoekers vermoeden dat vele woorden gerelateerd zijn met het Sanskriet, maar andere verwijzen naar het Austronesisch met de 2-syllabe klanken. De Hindoese religie met de Brahma's en Shiwa aanhangers, het Jaïnisme en het Boeddhisme hebben beslist hun invloed laten gelden in de gesproken taal op de Indonesische eilanden, waarvan Sumatra, Java en Bali als meest bezocht heetten, vermengd met het aldaar aanwezige animistische geloof. Deshalve wordt er aan de overlevering van Adji Saka (begin 1e millennium) veel geloof gehecht. Vanuit het Pallava werd het gedistingeerde Kawi ontwikkeld rond de 10e eeuw, dat het Tjarakan in de huidige vorm vatte. Een Javaanse taal die vooral aan de hoven van de verschillende koninkrijken extreme vormen aannam, ook vanwege de beleefdheidsvormen.
***
De overlevering van Adji Saka luidt:
Een der eerste Hindoese Brahmanen op Java kwam terecht op Banten, West-Java. De Vorst van Ngastina wordt vernoemd, wiens vrouw veel later vermeld wordt met het Pajajaran Rijk. Het was Adji Saka die de tijdrekening invoerde op de 14e Maart 78 AD. Hij stichtte het Rijk van Mendeng of Kamoehoelan, mede door de hulp van zijn trouwste bediende Sembodo. Deze kreeg het wapen van Adji Saka, met de belofte dat hij die aan niemand anders zou afstaan. Toen de hoofdstad van het Rijk van Mendeng verplaatst werd naar Poerwodadi (Grobogan) was Sembodo achter gebleven in Mendeng. Adji Saka wenste zijn eigen wapen en stuurde zijn 2e bediende Doro/Dara om zijn eigen wapen bij Sembodo op te halen. De 2 bedienden krijgen strijd, en Adji Saka herinnert zich te laat de opgedragen last aan Sembodo, incluis zijn onvoorwaardelijke trouw, en ijlt naar de Mendeng. Waar Adji Saka voor vreesde werd werkelijkheid en hij treft beide bedienden stervende aan. Deze geschiedenis zou legendarisch worden met de geschreven woorden:

Hana tjaraka, data sawala, padha djajanja, maga bathanga
Er waren gezanten, deze kregen twist, gelijk was hun moed, en zij werden lijken

Bij nalezen van deze woorden viel het op dat álle klanken erin vertegenwoordigd waren. Deze werden de lettergrepen voor het alfabet van de Javaanse taal, als herinnering aan de trouwe gezanten. De overleveringen worden nog steeds moeiteloos gelinkt met historische en legendarische bronnen... en wie weet, zullen ooit de 2 Smaragden Stenen Tafelen/Tabletten ermee gelinkt worden... zie bronnen >>>

Geen opmerkingen:

Een reactie posten